:
ความเป็นมา
ตำบลแงงนี้เป็นตำบลที่ไม่เคยระบุประวัติไว้ในพงศาวดารและในประวัติศาสตร์ แต่ได้รับรู้จากการกล่าวขานเล่าสืบ ต่อกันมา พอจะรวบรวมได้ไว้พอสังเขปดังนี้ เมื่อสมัยก่อนดึกดำบรรพ์สถานที่แห่งนี้เป็นถิ่นฐานที่ทุรกันดาร พื้นที่ส่วนใหญ่จะเป็นป่าเขาลำเนาไพร ได้มีประชาชนเข้ามาอยู่อาศัยก็เป็นเพียงหมู่บ้านเล็ก ๆ มีอาชีพทำไร่ข้าวเลื่อนลอยเลี้ยงชีพเท่านั้น การปกครองขึ้นอยู่กับขุนแขวงเมืองวรนครปัจจุบันคืออำเภอปัว ส่วนการตั้งชื่อของตำบลนี้ว่า “ตำบลแงง” นั้น ก็เพราะได้ยึดเอาลำห้วยแงงที่ไหลผ่าน ในเขตนี้ขึ้นมากล่าวอ้างเป็นหลักฐาน เมื่อสมัยนั้นก็มีพญาเจ้าเมืองปกครองเมือง นี้สืบทอดกันมาอยู่หลายท่าน เช่น พญาราชคฤห์ พญาดอกคำ พญาช้างเผือก พญาหลวงยู้ พญาใจเล่มก้อง พญาขุนแงงระงับภัย เมื่อพญาขุนแงงระงับภัยขึ้นเป็นพญาครองเมืองแงงก็ได้สร้างหลักเมืองขึ้นที่ริมฝั่งสบแม่น้ำปัว ไว้เป็นที่ชุมนุมทุกๆ ปี เพื่อร่วมกันทำบุญสะเดาะเคราะห์และทำบุญให้ทานแด่พระภิกษุสงฆ์ ภายในงานมีรดน้ำดำหัวผู้สูงอายุในตำบล ถือเป็นประเพณีสืบต่อกันมาจนถึงปัจจุบัน ส่วนที่ว่าหลักเมืองนั้นตอนหลัง สถานที่ตั้งได้ถูกน้ำปัวพัดพังทลายไปจึงได้ย้ายมาสร้างขึ้นไว้ ณ ที่วัดบ้านหนองเงือก ปัจจุบันประชาชนได้ร่วมกันทำพิธีดังกล่าวเป็นประจำตลอดมาทุก ๆ ปีในงานเทศกาลขึ้นปีใหม่เมือง ถือเป็นประเพณีของตำบลแงง ส่วนศาลเจ้าพ่อพญาขุนแงงระงับภัยตั้งอยู่ที่หนองอ่อม ปัจจุบันการบวงสรวง ได้จัดทำในปลายเดือนมีนาคมหรือพฤษภาคมของทุกปี ในอดีตตำบลแงงมีหมู่บ้าน จำนวน 14 หมู่บ้าน ภายหลังได้แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 2 ตำบล คือ ตำบลเจดีย์ชัย ตำบลแงงเดิมมีอยู่ 6 หมู่บ้าน ต่อมาได้แยกบ้านพาน หมู่ 4 เป็นบ้านใหม่ไชยมงคล หมู่ 7 รวมเป็น 7 หมู่บ้าน
